Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik
ELEKTRİK PİYASASINDA
LİSANSSIZ ELEKTRİK ÜRETİMİNE İLİŞKİN YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Genel Hükümler
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı elektrik piyasasında; 14/03/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 14 üncü maddesi kapsamında, ön lisans ve lisans alma ile şirket kurma yükümlülüğü olmaksızın, elektrik enerjisi üretebilecek olan gerçek veya tüzel kişilere uygulanacak olan usul ve esasların belirlenmesidir.
Kapsam
MADDE 2 — (1) Bu Yönetmelik;
a) İmdat grupları ve iletim ya da dağıtım sistemiyle bağlantı tesis etmeden izole çalışan üretim tesisini,
b) Kurulu gücü azami bir megavatlık yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisini,
c) Mikro kojenerasyon tesisini,
ç) Belediyelerin katı atık tesisleri ile arıtma tesisi çamurlarının bertarafında kullanılmak üzere kurulan elektrik üretim tesisini,
d) Bakanlıkça belirlenecek verimlilik değerini sağlayan kategorideki kojenerasyon tesislerini,
e) Ürettiği enerjinin tamamını iletim veya dağıtım sistemine vermeden kullanan, üretimi ve tüketimi aynı ölçüm noktasında olan, yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisini,
f) Belediyeler tarafından işletilen su isale hatları ile atık su isale hatları üzerinde kurulacak olan üretim tesisini,
g) Lisanssız üretim faaliyetinde bulunulacak olan tesislerin sisteme bağlanmasına ilişkin teknik usul ve esaslar ile satışa, başvuru yapılmasına ve denetim yapılmasına ilişkin usul ve esasları,
h) Lisans alma yükümlülüğünden muaf olan, elektrik enerjisi üreten gerçek ve tüzel kişilerin ihtiyacının üzerinde ürettiği elektrik enerjisinin sisteme verilmesi hâlinde uygulanacak usul ve esasları,
kapsar.
(2) Birinci fıkranın (ç), (d), (e) ve (f) bentleri kapsamında yer alan üretim tesisleri için, dağıtım seviyesinden bağlanma şartıyla, kurulu güç üst sınırı uygulanmaz.
Hukuki Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, Kanunun 14 üncü maddesi ile 10/05/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanunun 6/A maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Adalanma: Dağıtım sisteminin üretim tesisi bulunan bir bölgesinin dağıtım sisteminden fiziksel olarak ayrılmasını,
b) AG: Etkin şiddeti 1000 Volt ve altındaki gerilimi,
c) Anma gerilimi: AG tek faz sistemler için etkin şiddeti 230V, AG üç fazlı sistemler için 400 V; YG sistemler için ise bağlantı noktasında tanımlanan gerilimin nominal değerini,
ç) Bağlantı: Üretim tesisinin AG veya YG seviyesinde bir koruma teçhizatı üzerinden dağıtım sistemiyle irtibatlandırılmasını,
d) Bağlanabilirlik oranı (Stifness ratio): Dağıtım sistemine bağlı üretim tesislerinin kısa devre katkısı hariç bağlantı noktasındaki üç faz kısa devre akımının, bağlanacak üretim tesisinin nominal akımına bölümü ile elde edilecek değeri,
e) Bağlantı ekipmanı: Üretim tesisinin dağıtım sistemine bağlantısı için kullanılan, üretim tesisi üzerinde veya üretim tesisi ile bağlantı noktası arasında tesis edilen koruma ve kumanda sistemlerinin bütününü,
f) Bağlantı noktası: Kullanıcıların bağlantı anlaşmaları uyarınca sisteme bağlandıkları saha veya irtibat noktasını,
g) DSİ: Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünü,
ğ) DUY: 14/4/2009 tarihli ve 27200 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasası Dengeleme ve Uzlaştırma Yönetmeliğini,
h) Evirici: Doğru akımı alternatif akıma dönüştüren düzeneği,
ı) Fatura dönemi: Bir takvim ayının ilk günü saat 00:00’da başlayıp, aynı ayın son günü saat 24:00’da biten süreyi,
i) İlgili mevzuat: Elektrik piyasasına ilişkin kanun, yönetmelik, tebliğ, genelge, Kurul kararları ile ilgili tüzel kişilerin sahip olduğu ön lisans veya lisansları,
j) İlgili standart: Üretim tesisinde kullanılacak teçhizat, bağlantı sistemi ve performans kriterlerine ilişkin olan, öncelik sırasına göre Türk Standartları/CENELEC/IEC/EN ve diğer uluslararası standartları,
k) İlgili teknik mevzuat: Bakanlık tarafından çıkarılan ilgili yönetmelik, tebliğ ve diğer düzenlemeleri,
l) Kanun: 14/03/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununu,
l) Kojenerasyon tesisi: Isı ve elektrik ve/veya mekanik enerjinin eş zamanlı olarak üretiminin gerçekleştirildiği tesisi,
m) LÜY kapsamındaki kojenerasyon tesisi: 25/10/2008 tarihli ve 27035 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Enerji Kaynaklarının ve Enerjinin Kullanımında Verimliliğin Artırılmasına Dair Yönetmelikte belirlenen verimlilik değerini sağlayan kategorideki kojenerasyon tesislerini,
n) Mikro kojenerasyon tesisi: Elektrik enerjisine dayalı toplam kurulu gücü 100 kWe ve altında olan kojenerasyon tesisini,
o)Muafiyetli üretim miktarı: Her bir dağıtım bölgesinde, LÜY kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisi kuran gerçek veya tüzel kişilerin üretim tesislerinde ilgili yönetmelik hükümlerine uygun olarak üretip sisteme verdikleri ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını,
ö) Teknik etkileşim izni: Rüzgar enerjisine dayalı üretim tesisleri ile ilgili olarak yapılan teknik etkileşim analizinin neticesine göre, ilgili kurum veya kuruluşlar tarafından olumlu veya şartlı olarak Bakanlık aracılığıyla ilgili tüzel kişilere verilen izni,
p) Tüketim tesisi: Bir gerçek ya da tüzel kişinin uhdesinde olup bağlantı anlaşması ya da 25/09/2002 tarihinden önce imzalanmış yerine kaim bir sözleşme kapsamında dağıtım sistemine bağlı, elektrik enerjisi tüketen birim, tesis ya da teçhizatı,
r) Yenilenebilir enerji kaynakları: Hidrolik, rüzgâr, güneş, jeotermal, biyokütle, biyokütleden elde edilen gaz (çöpgaz dahil), dalga, akıntı enerjisi ve gel-git gibi fosil olmayan enerji kaynaklarını,
s) YEKDEM: Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Desteklenmesine İlişkin Yönetmelik kapsamındaki yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim faaliyeti gösteren üretim lisansı sahibi tüzel kişilerin bizzat ve bu yönetmelik kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarından üretim yapan kişilerin bölgelerinde bulundukları görevli tedarik şirketleri aracılığıyla faydalanabileceği fiyatlar, süreler ve bunlara yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esasları içeren destekleme mekanizmasını,
ş) YEK Kanunu: 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanunu,
t) YG: Etkin şiddeti 1000 Volt’un üzerinde olan gerilimi,
u) İrtibat merkezi: Kullanıcıların bağlantı başvuruları ya da anlaşmaları kapsamında; dağıtım sistemine YG’den bağlanacaklar için dağıtım sistemine bağlandıkları hattın ya da dağıtım merkezinin irtibatlı olduğu TEİAŞ trafo merkezinden çıkan dağıtım fiderini, AG’den bağlanacaklar için bağlandıkları dağıtım transformatörünü,
ifade eder.
(2) Bu Yönetmelik çerçevesinde, üretim tesisiyle tüketim tesisinin dağıtım sistemine aynı baradan bağlı olması halinde ilgili üretim ve tüketim tesisleri aynı yerde kabul edilir.
(3) Bu Yönetmelikte geçen ana kolon hattı, kolon hattı ve yapı bağlantı hattı ibareleri Bakanlık tarafından çıkarılan ilgili mevzuattaki anlam ve kapsama; diğer ifade ve kısaltmalar ise ilgili mevzuattaki anlam ve kapsama sahiptir.
Ön lisans ve lisans alma ile şirket kurma muafiyeti
MADDE 5 – (1) Ön lisans ve lisans alma ile şirket kurma yükümlülüğünden muaf faaliyetler şunlardır:
a) İmdat grupları,
b) İletim ya da dağıtım sistemiyle bağlantı tesis etmeden izole çalışan tesisleri,
c) Kurulu gücü azami bir megavatlık yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisleri,
ç) Ürettiği enerjinin tamamını iletim veya dağıtım sistemine vermeden kullanan, üretimi ve tüketimi aynı ölçüm noktasında olan, yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisi,
d) Bakanlıkça belirlenecek verimlilik değerini sağlayan kategorideki kojenerasyon tesisleri,
e) Mikro kojenerasyon tesisleri,
f) Belediyelerin katı atık tesisleri ile arıtma tesisi çamurlarının bertarafında kullanılmak üzere kurulan elektrik üretim tesisleri,
g) Sermayesinin yarısından fazlası belediyeye ait olan tüzel kişilerce, belediyeler tarafından işletilen su isale hatları ile atık su isale hatları üzerinde ilgili mevzuat çerçevesinde kurulan üretim tesisleri.
(2) Bakanlar Kurulu, rekabetin gelişmesi, iletim ve dağıtım sistemlerinin teknik yeterliliği ve arz güvenliğinin temini ilkeleri çerçevesinde, lisanssız faaliyet yapabilecek yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesislerinin kurulu güç üst sınırını kaynak bazında beş katına kadar artırmaya yetkilidir.
(3) Ön lisans ve lisans alma yükümlülüğünden muaf olan yenilenebilir enerji kaynaklarından elektrik enerjisi üreten kişilerin ihtiyacının üzerinde ürettiği elektrik enerjisinin sisteme verilmesi hâlinde elektrik enerjisi, ilgili görevli tedarik şirketi aracılığı ile YEKDEM kapsamında değerlendirilir.
(4) Birinci fıkranın (f) bendi kapsamında kurulacak üretim tesislerinin su kullanım hakkına ilişkin işlemler, Elektrik Piyasasında Üretim Faaliyetinde Bulunmak Üzere Su Kullanım Hakkı Anlaşması İmzalanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik hükümleri çerçevesinde sonuçlandırılır.
(5) Bu Yönetmelik çerçevesinde, her bir tüketim tesisi için LÜY kapsamında yalnız bir adet üretim tesisi kurulabilir. Ancak dağıtım sisteminde yeterli kapasite bulunması halinde bir tüketim tesisi için birden fazla üretim tesisi kurulmasına izin verilebilir. Her bir tüketim tesisi için kurulabilecek yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisinin veya tesislerinin toplam kurulu gücü, 2 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamındaki üretim tesisleri hariç, 1000 kWe’den fazla olamaz. Bir gerçek veya tüzel kişi, uhdesindeki her bir tüketim tesisi için sadece bir adet mikro kojenerasyon tesisi kurabilir.
(6) Bu Yönetmelik kapsamında üretim tesisi kuracak kişilerin üretim tesisleri ile tüketim tesislerinin aynı dağıtım bölgesi içerisinde olması zorunludur.
İKİNCİ BÖLÜM
Bağlantı ve Sistem Kullanımına İlişkin Hükümler
Bağlantı esasları
MADDE 6 – (1) Bu Yönetmelik kapsamına giren üretim tesisleri dağıtım sistemine bağlanır. Dağıtım şirketi, üretim tesisinin teknik özelliklerine ve bağlantı noktası itibarıyla dağıtım sisteminin mevcut kapasitesine göre üretim tesisini YG veya AG gerilim seviyesinden dağıtım sistemine bağlayabilir. Bağlantı başvurusu talebi, ancak bu Yönetmelik hükümleri kapsamında reddedilebilir.
(2) Her bir irtibat merkezinde bir kişiye tüketim tesisinden bağımsız olarak 2 nci maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında olan yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesisleri için en fazla 1000 kWe, mikro kojenerasyon tesisleri için en fazla 100 kWe tahsis yapılabilir.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında YG seviyesinden dağıtım sistemine bağlanmak isteyen rüzgâr ve/veya güneş enerjisine dayalı üretim tesisi bağlantı başvuruları için, bu maddenin ikinci fıkrası hükümleri ile 5 inci maddenin beşinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla, bir transformatör merkezine yönlendirilen toplam güç 2 MW ve üzerinde olması halinde ilgili dağıtım şirketi TEİAŞ’a kaynak bazında ayrı ayrı bağlantı kapasite bildiriminde bulunur ve TEİAŞ’ın görüşleri alınır. Dağıtım şirketi, TEİAŞ’ın bildireceği bağlanabilir kapasiteyi bağlantı görüşlerinin sonuçlandırılmasına esas alır. TEİAŞ talepleri kendisine geliş tarihinden itibaren bir ay içinde sonuçlandırır.
(4) YG gerilim seviyesinden bağlantı talebinde bulunan rüzgâr ve/veya güneş enerjisine dayalı üretim tesisi başvuruları transformatör merkezi bazında üçüncü fıkra kapsamında belirlenecek kapasiteye ulaşıncaya kadar 8 inci maddenin üçüncü fıkrası hükmüne göre yapılacak değerlendirme çerçevesinde dağıtım sistemine bağlanır.
Bağlantı başvurusu
MADDE 7 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisleri haricindeki üretim tesislerinde üretim yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişiler, bağlantı ve sistem kullanımı amacıyla, ekinde aşağıdaki bilgi ve belgeler bulunan EK-1’deki Lisanssız Üretim Bağlantı Başvuru Formu ile doğrudan ilgili dağıtım şirketine veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye başvurur:
a) Üretim tesisinin kurulacağı yere ait tapu kaydı veya kira sözleşmesi veya kullanım hakkını gösterir belge,
b) Kojenerasyon tesisleri için tesis toplam verimliliğine ilişkin bilgi ve belgeler,
c) Biyokütle ve biyokütleden elde edilen gaza (çöp gazı dâhil), rüzgâr ve güneş enerjisine dayalı tesisler hariç olmak üzere yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanım hakkının elde edildiğine dair belge,
ç) Mevcut olması halinde, tüketim tesisinin son bir yıl içindeki toplam enerji tüketimini gösteren belge veya belgeler.
d) Başvuru ücretini yatırdığına dair makbuz veya dekont,
e) Üretim tesisinin inşaatına başlanabilmesi için ilgili mevzuat çerçevesinde alınması gereken proje onayı,
f) Kurulca belirlenecek Tip Test Formunda belirtilen bilgileri ihtiva eden ve Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiş bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
g) Üretim tesisinin; dağıtım sistemine bağlantısında, korumasında veya kumandasında üretim tesisine ilave olarak bir bağlantı ekipmanının kullanılacak olması durumunda, bu bağlantı ekipmanlarının Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiş bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
ğ) Rüzgar ve güneş enerjisine dayalı başvurularda, Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğü tarafından teknik değerlendirme raporu,
h) Rüzgar enerjisine dayalı başvurularda Teknik Etkileşim İzni,
ı) İlgili kurumlardan alınması gereken diğer izin, onay, ruhsat ve benzeri belgeler.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında hidrolik kaynaklara dayalı üretim tesisi kurmak isteyen gerçek veya tüzel kişiler sisteme bağlantı ve su kullanım hakkı edinimi amacıyla, EK-2 Başvuru Dilekçesi ve EK-1’deki Lisanssız Üretim Bağlantı Başvuru Formu ile tesisin kurulacağı yerin il özel idaresine başvurur. Söz konusu başvuru ekinde; birinci fıkranın (b), (c), (ğ) ve (h) bentlerinde belirtilen belgeler dışındaki belgelerin sunulması zorunludur. İl özel idareleri her takvim ayı içinde alınan bağlantı başvurularını takip eden ayın ilk beş günü içinde ilgili dağıtım şirketine ulaştırır.
(3) Dağıtım şirketi, ihtiyaç duyması halinde üretim tesisi kuracak gerçek veya tüzel kişiden ek bilgi ve belge talep edebilir; ancak ilgili mevzuat kapsamında daha önce temin edilmiş olan bilgi veya belgeler ayrıca istenmez.
(4) Konusuna göre ilgili mevzuat, ilgili teknik mevzuat veya DSİ tarafından çıkarılan mevzuatta istenen belgeler de başvuru dosyasına eklenir. DSİ tarafından çıkarılan mevzuatta istenen belgeler tamamlanmadan hidrolik kaynaklara dayalı üretim tesisi kurmak amacıyla başvuru yapılamaz.
(5) Bu madde kapsamında başvuruda bulunan gerçek veya tüzel kişilerin, başvuruda bulunduğu ay içerisinde başvurusuna konu üretim tesisine ilişkin kurulu güç değişikliği talebinde bulunması halinde, kurulu güç değişikliğine ilişkin talep tarihi başvuru tarihi olarak kabul edilir.
(6) Bu Yönetmelik çerçevesinde başvuru yapıldıktan sonra, başvuruya konu üretim tesisinin kurulu gücünün değiştirilmesi talebiyle yapılacak olan başvurularda, bu Yönetmelik çerçevesinde yeni kurulu güce göre sunulması gereken belgelerin başvuru ekinde ibraz edilmesi zorunludur.
(7) Bu madde kapsamında yapılacak olan başvurularda;
a) Rüzgar enerjisine dayalı başvuruda bulunacak olan kişilerin Teknik Etkileşim İzninin alındığı tarihten itibaren,
b) Güneş enerjisine dayalı başvuruda bulunacak olan tüzel kişilerin Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğünden alınan Teknik Değerlendirme Raporunun alındığı tarihten itibaren,
en geç altı ay içerisinde ilgili dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye başvuruda bulunması zorunludur. Aksi halde (a) bendi çerçevesindeki üretim tesisleri için alınan Teknik Etkileşim İzni ile Teknik Değerlendirme Raporu; (b) bendi çerçevesindeki üretim tesisleri için alınan Teknik Değerlendirme Raporu hükümsüz hale gelir.
Bağlantı başvurusunun değerlendirilmesi ve sonuçlandırılması
MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişilerin her takvim ayı içinde alınan başvuruları ile il özel idarelerinden yönlendirilen başvurular, takip eden ayın ilk 20 günü içinde toplu olarak değerlendirilir ve sonuçlandırılır. Eksik veya yanlış evrak verenlerin başvuruları değerlendirmeye alınmaz. Eksik veya yanlışlığın mahiyeti, başvuru sahibine bildirilir.
(2) TEİAŞ görüşü sorulan başvurular, TEİAŞ görüşünün dağıtım şirketine ulaştığı günden itibaren en geç 1 ay içerisinde Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmeliğin Uygulanmasına Dair Tebliğde belirlenen usule göre değerlendirilir. Birinci fıkrada belirlenen süre bu başvurularda sadece dağıtım şirketinin işlemleri için uygulanır.
(3) Dağıtım şirketince dağıtım sistemine bağlantısı yapılacak olan üretim tesisinin bağlantısına ilişkin değerlendirmede;
a) Başvuruya konu üretim tesisinin yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı olması,
b) Başvuruya konu üretim tesisinin kojenerasyon tesisi olması,
c) Başvuruya konu üretim tesisinin tüketim tesisi ile aynı yerde olması,
ç) Başvurunun tüketim birleştirme hükümleri kapsamındaki başvuru olması,
d) Başvuru sahibinin önceden olumlu bağlantı görüşü verilmiş bir başvurusunun olmaması,
e) Başvuru sahibinin son bir yıl içindeki tüketim miktarının diğer başvurulardan yüksek olması,
kriterleri sırasıyla uygulanır. Bir yıllık tüketimi olmayan başvuru sahiplerinin yıllık tüketimleri mevcut aylık tüketimlerinin ortalaması dikkate alınarak yıllık bazda, sadece bir aylık tüketiminin olması halinde bu tüketimi dikkate alınarak yıllık bazda hesap edilir. İnşa aşamasındaki tesisler için yapılan başvurularda proje değerleri dikkate alınarak en yakındaki benzer abonelerin tüketimlerine göre hesap yapılır. Yapılan değerlendirme sonucunda, birden fazla başvurunun tüm kriterleri sağlaması durumunda dağıtım şirketine ve varsa ilgili il özel idaresine yapılan başvuru tarihi sıralamaya esas alınır.
(4) Dağıtım şirketi, bu madde ile 7 nci madde kapsamında değerlendirilen başvurulara ilişkin gerekçeli değerlendirme neticesini ve bağlantı noktası uygun bulunmayan başvurular için varsa alternatif bağlantı önerisini kendi internet sayfasında bir ay süreyle ilan eder, hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisi talepleri bakımından ilgili il özel idaresine yazılı olarak bildirir.
Bağlantı ve sistem kullanımı için başvuru
MADDE 9 – (1) Hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisleri bakımından EK-3 örneğe uygun Su Kullanım Hakkı İzin Belgesi düzenlemeye, başvuru yapılan il özel idaresi yetkilidir. İlgili il özel idaresi, su kullanım hakkı izin belgesini ancak başvurunun DSİ taşra teşkilatınca üretim tesisinin yapımının su rejimi açısından uygun bulunduğuna dair görüşü ve ilgili dağıtım şirketinin uygun bağlantı görüşünün birlikte bulunması halinde düzenleyebilir.
(2) Bu maddenin uygulanması çerçevesinde;
a) Hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisleri bakımından il özel idaresinden su kullanım hakkı izin belgesini alan,
b) Diğer kaynaklar bakımından bağlantı başvurusu uygun bulunan veya dağıtım şirketince teklif edilen alternatif bağlantı noktası önerisini kabul eden ve bu kapsamda kendisine Bağlantı Anlaşmasına Çağrı Mektubu gönderilen,
gerçek veya tüzel kişiler söz konusu izin belgesinin alınma veya Çağrı Mektubunun Tebellüğ tarihinden itibaren en geç otuz gün içerisinde ilgili dağıtım şirketine bağlantı anlaşması ve sistem kullanım anlaşmasını imzalamak üzere başvurur. Bu süre içerisinde başvuruda bulunmayan gerçek veya tüzel kişiler, gerçek veya tüzel kişilerin mevcut belgeleri iade edilir.
(3) Dağıtım şirketi ikinci fıkra kapsamında başvuru yapan gerçek veya tüzel kişiler ile otuz gün içerisinde bağlantı anlaşması ve sistem kullanım anlaşmasını imzalar.
(4) Hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisleri bakımından su kullanım hakkı izin belgesi verilen, diğer kaynaklar bakımından bağlantı başvurusuna ilişkin dağıtım şirketince hakkında Bağlantı Anlaşmasına Çağrı Mektubu düzenlenen gerçek veya tüzel kişiler tarafından dağıtım şirketi ile bağlantı ve sistem kullanım hakkı anlaşmaları imzalanana kadar kurulu güç değişikliği talebinde bulunulamaz.
(5) Bağlantı ve sistem kullanım hakkı anlaşması imzalanan üretim tesislerinde kurulu güç değişikliği talebinde bulunulması halinde ilgili talep söz konusu talebin yapıldığı ayda yapılan diğer tüm başvurular ile birlikte değerlendirilir. Bu kapsamda;
a) Söz konusu talebe dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından olumsuz görüş verilmesi veya söz konusu şirketlerce önerilen alternatif bağlantı görüşünün ilgili gerçek veya tüzel kişi tarafından kabul edilmemesi halinde başvuru sahibine ait mevcut bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarının geçerliliği devam eder.
b) Söz konusu talebe dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından olumlu görüş verilmesi veya söz konusu şirketlerce önerilen alternatif bağlantı görüşünün ilgili gerçek veya tüzel kişi tarafından kabul edilmesi halinde ilgili bağlantı anlaşması ve sistem kullanım anlaşması otuz içerisinde yeni kurulu güce göre revize edilir. İlgili kişinin süresi içinde anlaşmayı imzalamaktan imtina etmesi halinde, ilgili bağlantı görüşü kendiliğinden geçersiz hale gelir. Bu durumda ilgili kişinin başvuruda sunduğu belgeler kendisine iade edilir.
6) İnşası devam eden üretim tesislerinde kurulu güç değişikliği talebinde bulunulması halinde, ilgili talep söz konusu talebin yapıldığı ayda yapılan diğer tüm başvurular ile birlikte değerlendirilir. Söz konusu kurulu güç değişiklik talebi tesis tamamlama süresi içinde sadece bir defa yapılabilir. Kurulu güç artışına ilişkin talebin olumlu bulunması halinde, ilgili üretim tesisinin tamamlanması için 26 ncı maddenin birinci fıkrasında belirlenen sürelere ilave olarak altı ay ek süre verilir.
Bağlantı ve sistem kullanımı
MADDE 10 – (1) Üretim tesisinin dağıtım sistemine bağlantısında kullanılacak olan bağlantı ekipmanı üretim tesisinin ayrılmaz bir parçasıdır. Üretim tesisinin dağıtım sistemine bağlantısında, korumasında veya kumandasında üretim tesisine ilave olarak dâhili veya harici bir bağlantı ekipmanı kullanılması durumunda, bağlantı ekipmanları da üretim tesisine ilişkin kabul testlerine dâhil edilir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında; dağıtım sistemine bağlanacak üreticilerle yapılacak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında yer alacak genel hükümler, dağıtım şirketlerinin görüşü alınarak Kurul tarafından belirlenir. Belirlenen genel hükümler dağıtım şirketlerinin internet sayfasında yayımlanır.
(3) Mülkiyet ve işletme sınırları, bağlantı anlaşmasında belirlenir.
(4) Üretim tesisleri, sistem kullanım anlaşmasında belirtilen tarihten itibaren sisteme enerji verebilir. Bu tarih, ancak her bir takvim ayının ilk günü olur. Bu tarih hiçbir şekilde Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiği kuruluş ve/veya tüzel kişiler tarafından üretim tesisinin geçici kabulünün yapıldığı tarihten önce olamaz. Üreticinin sisteme enerji vermesi, geçici kabul tarihini takip eden ayın ilk gününden geriye bırakılamaz.
(5) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kişiler;
a) Üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde olması halinde sisteme verdiği veya sistemden çektiği net enerji miktarı için,
b) Üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde olmaması halinde sisteme verdiği ve sistemden çektiği enerji miktarları için ayrı ayrı,
dağıtım sistemi kullanım bedeli öder.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Üretim Kaynak Belgesine İlişkin Hükümler
Lisanssız üreticilere üretim kaynak belgesi verilmesi
MADDE 11 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarından üretim yapmak amacıyla dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile bağlantı anlaşması ve sistem kullanım anlaşmalarını imzalayan ve dağıtım sistemine YG’den bağlanan üreticilere, talep etmeleri halinde, önceki yıl içinde üreterek sisteme verdikleri elektrik enerjisi miktarını gösteren, EK-4’e uygun, bir yıl süreli Üretim Kaynak Belgesi, söz konusu miktarın emisyon ticareti kapsamındaki piyasalarda satışında kaynak türünün belirlenmesi ve takibi için kullanılması amacıyla bölgede faaliyet gösteren dağıtım şirketince verilir.
(2) Bu madde kapsamında verilecek üretim kaynak belgesi için başvuru koşulları, başvuruda sunulacak bilgi ve belgeler, başvuruların değerlendirilmesi ile belgelerin verilmesine ilişkin usul ve esaslar Kurul tarafından belirlenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Teknik Hükümler
Üretim tesislerinin tasarım ve bağlantı esasları
MADDE 12 – (1) Üretim tesisi, sayacın bulunduğu nokta itibarıyla dağıtım sisteminin gerilim seviyesi ve frekans düzeyi (50 Hz) ile uyumlu olmalı ve akım ve gerilim harmonikleri ile fliker etkisi bakımından diğer dağıtım sistemi kullanıcılarına olumsuz etki yapmamalıdır.
(2) Üretim tesisi, şebeke kaybı (Loss of Mains) veya dağıtım sisteminde bir kısa devre arızası oluşması durumunda ve olağandışı şebeke koşullarının varlığında dağıtım sistemiyle bağlantısı kesilecek ve dağıtım sistemine kesinlikle enerji vermeyecek şekilde tasarlanır, kurulur ve işletilir.
(3) Üretim tesisinin dağıtım sistemine bağlantısının, dağıtım sisteminin topraklama sistemine ve ilgili teknik mevzuata uygun olarak yapılması şarttır.
(4) Dağıtım sistemine YG seviyesinden bağlantı yapacak olan üretim tesislerinin gerilim, aktif ve reaktif güç ve bağlantı durumuna ilişkin verilerine erişilmesi amacıyla izleme sistemleri kurulmasının gerekli olması halinde, bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek veya tüzel kişiler, tesis edilmesi gereken altyapı, cihaz ve ekipmanlardan sadece üretim tesisi ile bağlantı anlaşmasında belirlenen mülkiyet sınırı arasında tesis edilecekleri temin, tesis ve teçhiz eder. Kurulacak izleme sisteminin gerekleri, teknik özellikleri ve işleyişi ile yükümlülükler Kurulca belirlenir.
(5) Üretim tesisinin tüketim tesisi ile aynı yerde kurulmak istenmesi halinde, yapı bağlantı hattının akım taşıma kapasitesini aşmamak kaydıyla, binanın herhangi bir bölümünde kurulacak üretim tesisi, bina iç tesisatı ile kolon/ana kolon hatları ilgili teknik mevzuatta belirlenen karakteristiğe uygun olmalıdır.
(6) Dağıtım şirketi, ihtiyaç duyduğu anda personelinin kolayca ulaşabileceği, dağıtım sistemine bağlantı noktasında kilitlenebilir, kontaklarının pozisyonu üretim tesisinin dağıtım tesisinden ayrıldığının belirlenebilmesine imkân sağlayacak şekilde, bağlanan sistemin özelliklerine uygun yük ayırıcısı veya kesici ve ayırıcı tesis edebilir.
(7) YG seviyesinden bağlı üretim tesisleri için bu Yönetmelikte düzenlenmeyen hususlar için Elektrik Piyasası Dağıtım Yönetmeliği ilgili hükümleri de uygulanır.
(8) Dağıtım sistemine bağlanmış bir üretim tesisi ve/veya teçhizatı ayarlarında herhangi bir değişiklik ancak dağıtım şirketinin onayı ile imalatçı talimatlarına uygun olarak yapılabilir.
(9) 5inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi kapsamında kurulacak üretim tesislerinin sisteme enerji kaçırmayacak şekilde tasarlanması, kurulması ve işletilmesi esastır.
(10) Bağlantı noktası itibarıyla, üretim tesisinin kısa devre akımına katkısı ile birlikte oluşabilecek kısa devre akımı, dağıtım sistemi teçhizatının kısa devre akımı dayanma değerini aşamaz.
Bağlantı noktası seçimi
MADDE 13 – (1) Başvuruda beyan edilen üretim tesisinin kurulu gücünün;
a) 11 kWe ve altında olması halinde AG,
b) 11 kWe’nin üzerinde olan üretim tesisleri, yapılan teknik değerlendirme sonucunda AG veya YG,
seviyesinden dağıtım sistemine bağlanır. Bu husustaki bağlantı şartları Kurulca belirlenir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım sistemine bağlanan tüketim tesisi ile aynı yerdeki üretim tesislerinin dağıtım sistemine bağlantısı için ek yatırım gerekmesi halinde ilgili mevzuatta yer verilen branşman hattına ilişkin hükümler uygulanır.
(3) AG seviyesinden bağlanacak üretim tesislerinin toplam kapasitesi, bu üretim tesislerinin bağlı olduğu dağıtım transformatörünün gücünün yüzde otuzunu geçemez.
(4) Bir dağıtım transformatörünün AG seviyesinde bir kişiye bir yıl içerisinde tahsis edilebilecek kapasite EK-5 tabloya göre belirlenir.
(5) Bağlanılacak noktanın bağlanabilirlik oranının;
a) Kurulu gücü 1000 kWe’ın üzerindeki kojenerasyon tesisleri için 35’in,
b) Diğer üretim tesisleri için 100’ün,
üzerinde olması esastır. Bağlanabilirlik oranının bu değerlerin altında olması durumunda dağıtım şirketi bağlantı için başka bir bağlantı noktası teklif edebilir.
(6) Tüketim tesisi ile aynı yerdeki üretim tesisleri hariç olmak üzere bağlantı noktası tadil talepleri, bu Yönetmelik kapsamında belirlenen hükümlere göre değerlendirilir.
(7) Tüketim tesisi ile aynı yerde olmayan üretim tesisi ya da tesislerinin dağıtım sistemine bağlantısı için gereken ek yatırımlar dağıtım şirketince yapılabilir.
İşletme koşullarının dışına çıkılması
MADDE 14 – (1) Can ve mal emniyetinin sağlanması için, bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisi ile bağlantı ekipmanının, şebeke kaybı olması veya kısa devre arızası oluşması durumlarında Kurulca belirlenecek koşullara uygun olarak dağıtım sistemiyle bağlantısının kesilmesi zorunludur. Üretim tesisi, bu durumların her birinde sistemde adalanmaya neden olmadan dağıtım sisteminden ayrılmalıdır.
(2) Dağıtım şirketi gerekçelerini bildirmek kaydıyla, bağlantı noktasındaki dağıtım sisteminin durumuna göre ilgili mevzuatta öngörülen işletme koşulları dışına çıkılmaması ve üretim tesisinin fliker etkisinin uygun seviyeye getirilebilmesi için ilave koruma tedbirlerinin alınmasını isteyebilir.
Güç kalitesi
MADDE 15 – (1) Üretim tesisi ve bağlantı ekipmanı, Kurulca belirlenecek güç kalitesi standartlarını sağlamalıdır.
(2) Evirici ile bağlanacak üretim tesislerinin, tasarımı sebebiyle dağıtım sistemine enjekte ettiği doğru akım miktarı üretim tesisinin anma akımının binde beşini geçemez.
Teknik sorumluluk
MADDE 16 – (1) Dağıtım sistemine AG ve YG seviyesinden bağlanacak üretim tesislerinin yapımı, işletmeye alınması, işletilmesi ve iş güvenliği sorumluluğu üretim yapan gerçek veya tüzel kişiye aittir. Gerçek veya tüzel kişi bu kapsamda;
a) AG seviyesinden yapılacak bağlantılar için, üretim tesisinin geçici kabulü yapılıncaya kadar,
b) YG seviyesinden yapılacak bağlantılar için, üretim tesisinin projelendirilmesi aşamasından başlamak üzere işletme süresince,
ilgili teknik mevzuata göre görev yapacak yetkili işletme sorumlusu istihdam etmek ve/veya bu konuda gerekli hizmetleri almakla yükümlüdür.
(2) İşletme sorumlusu, üretim tesisi ve mütemmim cüzlerinin ilgili mevzuat ve ilgili teknik mevzuata uygun olarak teçhiz edilmesi ve işletilmesine nezaretle görevlidir. Sorumlu olduğu mevzuata aykırılıklardan kaynaklanacak zararlardan işletme sahibi ile beraber müteselsilen sorumludur.
(3) İstihdam veya hizmet ilişkisinde, işletme sorumlusunun yetki ve görevine giren hükümlere aykırılıklardan kaynaklanan doğrudan veya dolaylı zararlardan sorumlu olmayacağına ilişkin kayıt öngörülemez.
Uyum, bakım ve testler
MADDE 17 – (1) Üretim yapan gerçek veya tüzel kişi; dağıtım sistemine bağlanacak üretim tesisinin, dağıtım sistemine, bu Yönetmeliğe ve bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarına uygun olduğunu aşağıdaki usul ve esaslar çerçevesinde dağıtım şirketine bildirir;
a) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kişi; üretim tesisine ait imalat testi, tip testleri veya sertifikaları içerecek şekilde gerekli tüm teknik verilerin ve parametrelerin yer aldığı bir uyum raporunu üretim tesisinin hizmete alınması ve senkronizasyonundan en az bir ay önce hazırlar.
b) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kişi; dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile mutabık kaldığı bir test programı ve takvimi çerçevesinde, otomatik gerilim ve hız regülatörleri, diğer kontrol ve iletişim sistemleri üzerinde yapılacak hizmete alma testlerinin bir parçası olan açık ve yüklü devre ve fonksiyon testlerini söz konusu şirketler ile Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiği kuruluş ve/veya tüzel kişiler gözetimi altında yapar.
c) Üretim yapacak gerçek veya tüzel kişi; testlerden elde edilen sonuçları ve kontrol sistemi parametrelerinin son ayarlarını içeren bir nihai uyum raporu hazırlar ve dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunar.
(2) Üretim tesisine ilişkin imalat testleri ve dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi ile Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiği kuruluş ve/veya tüzel kişiler gözetiminde yapılan fonksiyon testlerinden elde edilen sonuçlar, üretim tesisinin tip test raporunda sunulan veriler ile uyumlu olmak zorundadır.
(3) Üretim yapan gerçek ve tüzel kişi, üretim tesisinin bakımından sorumludur. Üretim tesisinin ve bağlantı sisteminin, imalatçıların bakım ve/veya rutin deney için verdiği zaman dilimlerinde ve bağlantı anlaşmasındaki hükümlere göre yapılacak periyodik bakımlarının ilgili teknik mevzuata göre yaptırılması veya işletme sorumlusu tarafından yapılması ile yapılan bakımlara ilişkin raporların dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunulması zorunludur. İşletme sorumlusu periyodik bakımlardan dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye karşı ayrıca sorumludur.
(4) Dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi, bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisi ile üretim tesisi ve bağlantı sisteminde yapılan bakım, test ve deneylerin bu Yönetmelikte belirlenen esaslara uygunluğunu kontrol edebilir.
Sayaçlar
MADDE 18 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanması amacıyla;
a) Üretim ve tüketim tesislerinin aynı yerde bulunması halinde, bağlantı anlaşmasında belirlenen yere ilgili mevzuatta dengeleme ve uzlaştırma sisteminin gerektirdiği haberleşmeyi sağlayabilecek çift yönlü ölçüm yapabilen saatlik sayaç takılır.
b)Üretim tesisinin tüketim tesisiyle aynı yerde bulunmaması halinde bağlantı anlaşmasında belirlenen yere ilgili mevzuatta dengeleme ve uzlaştırma sisteminin gerektirdiği haberleşmeyi sağlayabilecek sayaçlar için belirlenen özelliklere sahip saatlik sayaç takılır.
(2) Dağıtım sistemine bağlı her bir üretim tesisinin üretimini ölçmek amacıyla ayrı bir sayaç bulundurulması zorunludur. Faturalamaya esas ölçüm noktası dağıtım sistemine bağlantı noktasında birinci veya ikinci fıkraya uygun olarak tesis edilecek sayaçtır. Birinci ve ikinci fıkralara göre tesis edilen sayaçlar ilgili mevzuata göre tesis edilecek otomatik sayaç okuma sistemine uyumlu olur.
(3) Bir tüketim tesisi için kurulacak, farklı teşvik fiyatlarına tabi yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı üretim tesis(ler)i ile kojenerasyon, termik ve mikro kojenerasyon tesislerinde üretilen elektrik enerjisinin ayrı ayrı saatlik ölçülmesine imkân verecek şekilde sayaç tesis edilir.
DÖRDÜNCÜBÖLÜM
Ticari Hükümler
İhtiyaç fazlası enerjinin tespiti
MADDE 19 – (1) Lisanssız üretim yapan gerçek ve tüzel kişilerin kendi ihtiyaçlarını karşılamak için üretim yapmaları esastır. Ancak, 5 inci maddenin birinci fıkrasının (c), (d), (f) ve (g) bentlerinde belirtilen üretim tesislerinde üretilen elektrik enerjisinin, üretim tesisi ile aynı yerde kurulu tüketim tesisi ya da tesislerinde tüketilemeyen miktarı, aynı dağıtım bölgesinde olması şartıyla aynı kişinin uhdesindeki üretim tesisiyle aynı yerde olmayan başka bir tüketim tesisinde ya da tesislerinde tüketilebilir.
(2) Dağıtım şirketi, bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kişilerin üreterek dağıtım sistemine verdikleri ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını;
a) Üretim tesisi ile tüketim tesisinin aynı yerde olması halinde bağlantı anlaşmasında belirlenen yere takılan sayaç verilerinden saatlik bazda ve/veya,
b) Üretim tesisi ile tüketim tesisinin aynı yerde olmaması halinde üretim sayacından elde edilen saatlik verilerden, tüketim tesisine ilişkin saatlik sayaç verilerinin veya tüketim sayaçlarından saatlik bazda veri alınamayan tüketim tesisleri için DUY hükümleri uyarınca onaylanan profil uygulaması yapılarak elde edilen saatlik tüketim verilerinin mahsuplaştırılması suretiyle saatlik bazda,
tespit eder.
(3) Dağıtım şirketi, bu Yönetmelik kapsamındaki her bir üretici için ikinci fıkra kapsamında elde edilen saatlik verileri bir araya getirerek fatura dönemi bazında dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi miktarını belirler ve ilgili görevli tedarik şirketine bildirir.
(4) Bir OSB dağıtım şebekesine bağlanan bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesislerinde üretilerek sisteme verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi, OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından ikinci ve üçüncü fıkralarda belirlenen usule uygun olarak tespit edilir ve bu enerjiyi bölgesinde bulunduğu görevli tedarik şirketine bildirilir.
(5) Görevli tedarik şirketi, muafiyetli üretim miktarı kapsamındaki üreticiler için belirlenen miktarları PMUM’a her ayın 4’üne kadar kaynak bazında, saatlik bazda günlük ve aylık toplam şeklinde ayrı ayrı bildirilir. Bu bildirim, ilgili OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişilerden gelen verilerin eklenmesini müteakip yapılır.
(6) Serbest bölgelerde bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisleri için ikinci ve üçüncü fıkra hükümleri uygulanır.
(7) OSB dağıtım şebekesi içinde kurulacak üretim tesislerinden sisteme verilen enerji ancak OSB dağıtım şebekesine bağlı tüketim tesislerinde tüketilebilir.
İhtiyaç fazlası enerjinin satın alınması
MADDE 20 – (1) 5 inci maddenin birinci fıkrası (c), (f) ve (g) bentleri kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı olarak gerçek veya tüzel kişiler tarafından kurulan ve işletilen,
a) Tüketim tesisi ile aynı yerde kurulu üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilerek her fatura döneminde sisteme verilen net elektrik enerjisi ile
b) Tüketim tesisi ile aynı yerde kurulu olmayan üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilerek dağıtım sistemine verilen elektrik enerjisinden ilgili tüketim tesisinde, her fatura dönemi için tüketilemeyen net elektrik enerjisi miktarı,
ihtiyaç fazlası elektrik enerjisi olarak görevli tedarik şirketi tarafından YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde kaynak bazında belirlenen fiyattan, YEKDEM kapsamında değerlendirilmek üzere, on yıl süreyle satın alınır. Bu süre ilgili üretim tesisinin 10uncu maddenin dördüncü fıkrası çerçevesinde sisteme enerji vermeye başladığı tarihten itibaren hesaplanır.
(2) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) ve (e) bentleri ile (f) bendi kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı olanlar dışında diğer kaynaklardan, gerçek veya tüzel kişilerce kurulan üretim tesislerinde üretilerek sisteme verilen net enerji miktarı, görevli tedarik şirketi tarafından YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde belirlenen en düşük fiyattan, tesisin sisteme enerji vermeye başladığı tarihten itibaren on yıl süreyle satın alınır.
(3) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi kapsamında kurulan üretim tesislerinde üretilen enerjinin sisteme enerji verilmesi halinde, söz konusu enerji miktarı ilgili mevzuat uyarınca, YEKDEM kapsamında değerlendirilir. Ancak bu enerji miktarı PMUM ve görevli tedarik şirketi tarafından ödemeye esas alınmaz.
(4) Bir tüketim tesisi için farklı yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı birden çok üretim tesisinin kurulması halinde sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerjinin hangi üretim tesisinden verildiğinin tespit edilememesi durumunda söz konusu miktar için ikinci fıkra hükümleri uygulanır.
(5) Bir tüketim tesisi için, 5 inci maddenin birinci fıkrasının (ç) bendi dışında yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı bir üretim tesisi ve/veyatermik,kojenerasyon ve/veya mikro kojenerasyon tesislerinin birlikte kurulması halinde, sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerjinin hangi üretim tesisinden verildiğinin tespit edilememesi durumunda söz konusu miktar için ikinci fıkra hükümleri uygulanır.
İhtiyaç fazlası enerjinin değerlendirilmesi
MADDE 21 –(1) 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamındaki elektrik enerjisi, ilgili görevli tedarik şirketi tarafından üretilerek sisteme verilmiş kabul edilir ve YEKDEM kapsamında değerlendirilir.
(2) 20 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamındaki elektrik enerjisi görevli tedarik şirketi tarafından sadece Kurul onaylı perakende satış tarifesi kapsamındaki abonelere satılabilir.
(3) Lisanssız üreticiler bu Yönetmelik kapsamındaki üretimleri için ikili anlaşma ve/veya PMUM bünyesinde elektrik satışı yapamazlar.
İhtiyaç fazlası enerjinin bedelinin tespiti ve ödenmesi
MADDE 22 – (1) Görevli tedarik şirketi 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye her bir fatura dönemi için yapacağı ödeme tutarını hesaplamak için sırasıyla aşağıdaki işlemleri yapar;
a) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre her bir üretici için belirlediği ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde öngörülen fiyatlarla çarparak yapılacak ödemeyi belirler,
b) Bu fıkranın (a) bendine göre belirlediği bedele, 23 üncü madde uyarınca belirlediği bedeli ilave ederek ilgili fatura dönemi için yapılacak toplam ödemeyi bulur,
c) Bu fıkranın (b) bendine göre her bir üretici için bulduğu bedelleri önce kaynak bazında toplayarak kaynak bazında yapılacak ödemeyi belirler,
ç) Bu fıkranın (c) bendine göre kaynak bazında belirlediği bedelleri toplayarak ilgili fatura dönemi için PMUM’a bildireceği lisanssız üreticilere ödenecek toplam bedeli (LÜYTOB) belirler,
d) Bu fıkranın (ç) bendi uyarınca bulduğu miktarı PMUM’a piyasa yönetim sistemi üzerinden her ayın ilk altı günü içerisinde bildirir,
e) PMUM tarafından kendisine yapılan ödemeyi ilgili üreticilere öder.
(2) Görevli tedarik şirketi, birinci fıkra hükümlerine göre PMUM’a bildirdiği bedelin kendisine eksik ödenmesi halinde birinci fıkra kapsamındaki ödemeleri aynı oranda eksik yapar. PMUM’un önceki fatura dönemlerinden kalan eksik ödemesini ilgili fatura döneminde fazla ödeme şeklinde yapması halinde fazla kısım eksik ödeme yapılan üreticilere payları oranında ödenir.
(3) Görevli tedarik şirketleri 20 nci maddenin ikinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye yapacağı ödeme tutarını hesaplamak için sırasıyla aşağıdaki işlemleri yapar;
a) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre her bir üretici için belirlediği ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli I sayılı Cetvelde öngörülen en düşük fiyatla çarparak yapılacak ödemeyi belirler.
b) 19 uncu maddenin üçüncü fıkrası kapsamında yapılan tespit tarihini izleyen altı gün içerisinde, dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası enerji miktarı ile enerji alımına esas birim fiyatı ilgili kişiye bildirir.
c) İlgili kişi tarafından düzenlenen faturanın görevli tedarik şirketine tebliğ tarihini izleyen on işgünü içerisinde, fatura bedelini ilgili kişinin bildireceği banka hesabına yatırır.
(4) Görevli tedarik şirketinin, birinci fıkrada belirlenen istisna dışında, ödemede temerrüde düşmesi halinde 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesine göre belirlenen gecikme zammı oranı uygulanır.
Yerli ürün kullanımının desteklenmesi
MADDE 23 – (1) Görevli tedarik şirketleri 20 nci maddenin birinci fıkrası kapsamında satın almakla yükümlü oldukları enerji miktarı için her bir üreticiye her bir fatura döneminde yapacağı yerli ürün kullanımını destekleme bedelini, 19 uncu maddenin üçüncü fıkrasına göre belirlenen ihtiyaç fazlası üretim miktarını YEK Kanununa ekli II sayılı Cetvelde belirlenen fiyatlardan yararlanarak Bakanlıkça YEK Kanununun 6/B maddesi uyarınca çıkarılan yönetmeliğe göre hesaplanmış destek fiyatıyla çarparak belirler.
(2) Bir tüketim tesisi için yenilenebilir enerji kaynaklarına dayalı birden fazla üretim tesisi kurulması halinde yerli ürün kullanım desteği, her bir üretim tesisinden sisteme verilen ihtiyaç fazlası enerji için birinci fıkra hükümleri ayrı ayrı uygulanarak bulunur.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında kurulan üretim tesisleri birinci veya ikinci fıkra kapsamındaki desteklerden tesisin geçici kabulünün yapıldığı tarihten itibaren beş yıl süreyle yararlanabilir.
İtirazlar
MADDE 24 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında üretim yapan gerçek ve tüzel kişiler, bu Yönetmeliğin 19 uncu, 20 nci, 22 nci ve 23 üncü maddeleri uyarınca görevli tedarik şirketi tarafından yapılan iş ve işlemlere, işlemin kendilerine bildirim tarihinden itibaren üç gün içerisinde itiraz edebilir.
(2) Görevli tedarik şirketi, itiraz tarihinden itibaren üç gün içerisinde itiraza konu işlemi yeniden inceleyerek gerekmesi halinde düzeltir ve sonucu itiraz sahibine bildirir.
(3) Ödemeye esas miktarların ve bedelin değişmesi halinde fark bir sonraki fatura döneminde düzeltilir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Tüketim birleştirme
MADDE 25 – (1) Bir veya birden fazla gerçek ve/veya tüzel kişi, uhdesindeki/uhdelerindeki tesislerde tüketilen elektrik enerjisi için tüketimlerini birleştirerek bu Yönetmelik kapsamında üretim tesisi ya da tesisleri kurabilir.
(2) Tüketimini birleştiren gerçek ve/veya tüzel kişiler, bu Yönetmelik hükümlerinden yararlanmak amacıyla aralarından bir kişiyi vekalet sözleşmesiyle tam ve sınırsız olarak yetkilendirir.
(3) Bu Yönetmeliğin uygulanması amacıyla, tüketimini birleştiren gerçek ve/veya tüzel kişilerin tüketim tesislerinde tüketilen elektrik enerjisi aralarından yetkilendirecekleri kişinin elektrik enerjisi tüketimi ve bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesisinde ya da tesislerinde üretilecek elektrik enerjisi aralarından yetkilendirecekleri kişinin elektrik enerjisi üretimi sayılır. Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması amacıyla yapılacak iş ve işlemler, yetkilendirilen kişi nam ve hesabına yapılır. Görevli tedarik şirketi ile dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi iş ve işlemlerinde yetkilendirilmiş kişiyi muhatap alır.
(4) Bu Yönetmelik kapsamında tüketimini birleştiren kişiler, bu birleştirmeden kaynaklanan her türlü anlaşmazlığı kendi aralarında çözerler.
(5) 03/05/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununa göre tek bir inşaat ruhsatı kapsamında yapılan yapılarda, onaylı imar projesi üzerinden tüketim birleştirme hükümleri çerçevesinde tüketim birleştirmesi yapılabilir.
(6) İhtiyacı karşılanmak üzere üretim tesisi kurulacak tüketim tesisinin, bu Yönetmelik kapsamında yapılacak başvuru aşamasında mevcut ve hazırda elektrik tüketiyor olması zorunludur. Bu hüküm beşinci fıkra kapsamında yapılan başvurulara uygulanmaz.
Üretim tesislerinin işletmeye girmesi
MADDE 26 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre dağıtım sistemine bağlanacak üretim tesislerinin geçici kabul işlemlerinin, bağlantı anlaşmasının imza tarihinden itibaren;
a) YG seviyesinden bağlanacak hidrolik kaynağa dayalı üretim tesislerinde üç yıl,
b) YG seviyesinden bağlanacak hidrolik kaynağa dayalı üretim tesisleri dışındaki üretim tesislerinde iki yıl,
c) AG seviyesinden bağlanacak tüm üretim tesislerinde bir yıl,
içerisinde tamamlanması zorunludur. Bu sürelerin sonunda üretim tesisinin tamamlanmaması halinde bağlantı ve sistem kullanım anlaşmaları ile su kullanım haklarına ilişkin izin belgeleri kendiliğinden hükümsüz hale gelir.
Denetim
MADDE 27 –(1) Bu Yönetmelik kapsamında lisanssız faaliyet gösteren kişilerin ilgili mevzuat çerçevesinde inceleme ve denetimi, Kurum tarafından çıkarılan ilgili mevzuat hükümleri uyarınca yapılır.
(2) Kurum, birinci fıkra kapsamındaki inceleme ve denetim yükümlülüğü ile ilgili olarak, sonuçları itibarıyla Kurum açısından bağlayıcı olmayacak ve yaptırım içermeyecek şekilde inceleme, tespit ve raporlama yapmak üzere yetkilendireceği şirketlerden Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikte belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde hizmet satın alabilir.
Kamulaştırma
MADDE 28 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesisleri için Kurum tarafından her hangi bir kamulaştırma işlemi yapılmaz. İlgili kurum ve kuruluşlardan, ilgili mevzuatları uyarınca gerekli izinler alınmak kaydıyla, Kamu veya Hazine arazileri üzerinde üretim tesisi kurulabilir.
Bilgilerin toplanması
MADDE 29 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında üretim tesisi kuran gerçek veya tüzel kişiler, bu Yönetmelik çerçevesinde dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından istenen bilgi ve belgeleri süresi içerisinde ve usulüne uygun olarak dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunmakla yükümlüdür.
(2) Dağıtım şirketleri ile OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler her yılın Ocak, Nisan, Haziran ve Eylül aylarında bu Yönetmelik kapsamında,
a) Üretim başvurusu olumlu veya olumsuz sonuçlanan kişileri,
b) Üretim tesisi işletmeye giren gerçek veya tüzel kişiler ile bu tesislerin kurulu gücünü, üretim miktarını, kaynak türünü, gerilim seviyesini ve üretim teknolojisini,
c) Üretim tesisinin bulunduğu ili, ilçesini,
ç) Kurumca gerekli görülecek diğer bilgileri,
Kurumca belirlenecek formata uygun olarak Kuruma sunmakla yükümlüdür. Bu formda, formun sunulacağı aydan önceki üç aya ilişkin bilgiler yer alır.
Yasaklar ve yaptırımlar
MADDE 30 – (1) Dağıtım şirketleri veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler ile görevli tedarik şirketleri, bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesisleri arasında ayrım yapamaz.
(2) Bu Yönetmelik kapsamına giren üretim tesisleri ilgili mevzuat kapsamında dengeleme birimi olamaz ve uygulamalara katılamazlar.
(3) Bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesislerinde üretilen elektrik enerjisi ticarete konu edilemez, üretim tesisinin bulunduğu dağıtım bölgesinin dışında tüketime sunulamaz. Bu Yönetmelik kapsamında yenilenebilir enerji kaynaklarından üretilerek dağıtım sistemine verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin görevli tedarik şirketi tarafından satın alınarak YEKDEM kapsamında satılması ile bu Yönetmelik kapsamında gerçek ve tüzel kişilerce 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) ve (e) bentlerinde belirtilen üretim tesisleri ile (f) bendi kapsamında yenilenebilir kaynaklar dışında diğer kaynaklara dayalı kurulan üretim tesislerinde üretilerek sisteme verilen ihtiyaç fazlası elektrik enerjisinin görevli tedarik şirketi tarafından satın alınarak perakende satış tarifesi yoluyla satılması bu hükmün istisnasıdır.
(4) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı hareket eden gerçek veya tüzel kişi, ilgisine göre dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler ile görevli tedarik şirketi tarafından ihtar edilerek aykırılığın giderilmesi için kendisine 15 günden az olmamak kaydıyla makul bir süre verilir. Verilen süre zarfında da aykırılığın giderilmemesi durumunda, bu kişinin sisteme elektrik enerjisi vermesi, tüketim tesisinin sistemden enerji çekmesine engel olmayacak biçimde doğrudan OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler tarafından, doğrudan veya görevli tedarik şirketinin bildirimi üzerine dağıtım şirketi tarafından, engellenebilir.
Üretim tesisi devri
MADDE 31- (1) Geçici kabulü yapılmış olmak kaydıyla, bu Yönetmelik kapsamındaki üretim tesisi; satış, devir veya diğer bir düzenleme ile bu Yönetmelik kapsamında lisanssız elektrik üretimi faaliyeti göstermek isteyen başka bir kişiye devredilebilir. Geçici kabulü yapılmamış üretim tesisleri, bu fıkra kapsamında devre konu edilemez.
(2) Birinci fıkra kapsamında üretim tesisini devredecek ve devir alacak kişiler, devir işlemi gerçekleşmeden önce eşzamanlı olarak ilgili dağıtım şirketine veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye başvuruda bulunur. İlgili dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi, bu fıkra kapsamında yapılan başvuruları gerekli belgelerin tam ve eksiksiz olması halinde otuz gün içerisinde sonuçlandırır. Devir işlemi, devir alacak kişinin bağlantı anlaşması ve sistem kullanım anlaşmasını imzalamadığı sürece, dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye karşı geçerlilik kazanmaz.
(3) Hidrolik kaynaklara dayalı üretim tesisleri açısından bu madde kapsamında yapılacak devirlerde ikinci fıkrada belirtilen iş ve işlemlere ek olarak, ayrıca devir işleminden önce ilgili su kullanım hakkı izin belgesinin devir alacak kişi adına düzenlendiğinin belgelenmesi zorunludur. Bu fıkra kapsamında yapılacak olan devir işlemlerinde ikinci fıkrada belirtilen anlaşmaların imzalanmasından önce söz konusu izin belgesi, dağıtım şirketi ve OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye sunulur.
Lisansa konu bir üretim tesisinin lisanssız üretim faaliyeti kapsamına alınması
MADDE 32- (1) Lisansa konu bir üretim tesisinin bu Yönetmelik hükümleri çerçevesinde lisanssız üretim faaliyeti kapsamına alınması ilgili üretim tesisinin;
a) Geçici kabulü yapılarak işletmeye geçmiş olması,
b) Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasında sayılan üretim tesisleri kapsamında olması,
c) Sisteme dağıtım seviyesinden bağlı olması,
d) ç) Başvuruda bulunan kişinin, tüketiminin tamamını veya bir kısmını ilgili üretim tesisinden karşılayacağı mevcut bir tüketim tesisinin olması,
hallerinde mümkündür.
(2) Birinci fıkra kapsamına giren kişilerin bu Yönetmelik çerçevesinde lisanssız üretim faaliyetinde bulunmak istemeleri halinde, ilgili kişinin uhdesindeki üretim tesisi ile ilişkilendirilecek aynı kişi uhdesindeki tüketim tesisi veya tesislerine ilişkin belgeler ile birlikte üretim tesisinin bulunduğu bölgede yer alan dağıtım şirketine veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye başvuruda bulunur. Bu kapsama giren üretim tesislerinin lisanslarına kayıtlı olan bağlantı noktasına ilişkin bağlantı hakları korunur. İlgili dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi, bu fıkra kapsamında yapılan başvuruları bu Yönetmelik çerçevesinde gerekli belgelerin tam ve eksiksiz olarak sunulması halinde otuz gün içerisinde sonuçlandırır.
Diğer hükümler
MADDE 33 – (1) Üretim yapmak isteyen gerçek veya tüzel kişiler, üretim tesisinin kurulması için gerekli olan ve bu Yönetmelik dışında ilgili diğer mevzuattan kaynaklanan her türlü izin, ruhsat, onay ve benzeri belgeyi almakla yükümlüdür.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım sistemine AG seviyesinden bağlı üretim tesislerinden beslenen ve üretim tesisi ile aynı yerde olan tüketim tesisleri için emreamade kapasite bedeli tahakkuk ettirilmez.
(3) Bu Yönetmelik kapsamında dağıtım lisansı sahibi kişiler ile OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişilerce tahsil edilebilecek başvuru bedeli her yıl 31 Aralık tarihine kadar Kurul tarafından belirlenir. Görevli tedarik şirketlerinin bu Yönetmelik kapsamında fiilen üretim yapan kişiler için yürüttükleri iş ve işlemler karşılığında tahsil edebileceği yıllık işletim bedeli ise her yıl 31 Aralık tarihine kadar Kurul tarafından belirlenir. Üretim tesislerinin ilgili mevzuat gereği ödemekle yükümlü oldukları bedeller saklıdır.
(4) Bu Yönetmelik kapsamında kurulacak üretim tesislerinde kullanılacak YEK Kanununa ekli II sayılı Cetvelde adı geçen mekanik ve/veya elektro-mekanik aksamdan her birinin, ithalat tarihi baz alınarak, en fazla önceki beş takvim yılında üretilmiş olması zorunludur.
(5) Kurum; lisanssız üretim tesislerinin projelendirilmesi, sisteme bağlantısı, sistem kullanımı, lisanssız elektrik üretimi yapmaktan kaynaklanan hak ve yükümlülükleri ile sisteminin ilgili mevzuatta öngörülen güvenlik, teknik ve kalite esaslarına göre işletilmesine dair bu Yönetmeliğin uygulanmasına ilişkin alt düzenleyici işlemler yapmaya yetkilidir.
(6) Dağıtım şirketleri ile OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiler, ilgili dağıtım bölgesinde bu Yönetmelik çerçevesinde trafo merkezi bazında dağıtım sistemine bağlanabilecek üretim tesisi kapasitelerini içinde bulunulan yıl için, Ocak, Nisan, Temmuz ve Eylül aylarının ilk haftası içerisinde kendi internet sayfalarında yayımlar.
Yürürlükten kaldırılan düzenlemeler
MADDE 34 – (1) 21/7/2011tarihli ve 28001 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Atıflar
MADDE 35 – (1) 21/7/2011 tarihli ve 28001 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Piyasasında Lisanssız Elektrik Üretimine İlişkin Yönetmeliğe yapılan atıflar bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
ALTINCI BÖLÜM
Geçici ve Son Hükümler
Mevcut başvurulara ilişkin işlemler
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce hidrolik kaynaklar dışında diğer kaynaklara dayalı üretim tesisleri için dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından kendisine Bağlantı Anlaşması Çağrı Mektubu gönderilmemiş olan gerçek veya tüzel kişilerin başvuruları iade edilir. Bu kapsamda başvurusu iade edilen gerçek veya tüzel kişiler bu Yönetmelik kapsamında gerekli belgeler ile birlikte yeniden başvuruda bulunabilir.
(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce hidrolik kaynaklar dışında diğer kaynaklara dayalı üretim tesisleri için dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi tarafından kendisine Bağlantı Anlaşması Çağrı Mektubu gönderilmiş olan, gerçek veya tüzel kişiler, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yüzseksen gün içerisinde aşağıdaki belgeleri dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye eksiksiz sunmaları halinde, dağıtım şirketi söz konusu kişiler ile otuz gün içerisinde bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarını imzalar;
1) Bakanlık veya Bakanlığın yetki verdiği kuruluş ve/veya tüzel kişiler tarafından onaylanan projeler,
2) Kurulca belirlenecek Tip Test Formunda belirtilen bilgileri ihtiva eden ve Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiş bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
3) Üretim tesisinin; dağıtım sistemine bağlantısında, korumasında veya kumandasında üretim tesisine ilave olarak bir bağlantı ekipmanının kullanılacak olması durumunda, bu bağlantı ekipmanlarının Türk Standardları Enstitüsü veya akredite edilmiş bir laboratuvardan alınmış tip test raporları,
4) Rüzgar ve güneşe dayalı başvurularda Yenilenebilir Enerji Genel Müdürlüğü tarafından teknik değerlendirme raporu,
(3) İkinci fıkra kapsamında istenen belgeleri dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişiye süresi içinde sunamayan başvuru sahipleri bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarını imzalama hakkını kaybeder ve mevcut belgeleri iade edilir.
(4) İkinci fıkrada belirlenen belgeleri zamanında edinemeyen başvuru sahipleri, ilgili resmi kurum ya da kuruluşlardan başvurularının kendi kusurları olmaksızın sonuçlandırılamadığına dair alacakları belgeleri başvurularına eklerler. Bu durumda, dağıtım şirketi veya OSB dağıtım lisansı sahibi tüzel kişi 3 ay süreyle eksik belgelerin ulaşmasını bekler.
Yürürlük
MADDE 36 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 37 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu Başkanı yürütür.
Ekler ve Metnin Tamamını İçeren Dökümanları Aşağıdaki Bağlantılardan İndirebilirsiniz;
